Obowiązujące przepisy wskazują, że rodzic ma obowiązek czynnego wychowywania swego dziecka, a także zaspakajania jego potrzeb, jeżeli chodzi o rozwój fizyczny, intelektualny oraz duchowy. Równie istotne będzie dostarczanie środków niezbędnych do utrzymania, a więc przeznaczanych na pokrywanie wszelkiego typu wydatków od zakupów jedzenia po wyjazdy na wakacyjny odpoczynek czy udział w kursach językowych. Fakt jednoczesnego utrzymywania relacji z drugim z rodziców wykraczających poza kwestie wpływające na dobro dziecka nie ma tu znaczenia. Rodzic sprawujący opiekę może wystąpić o alimenty na dziecko w czasie trwania małżeństwa, podczas separacji, czy po rozwodzie, a także wówczas, gdy nie związek nie został sformalizowany. Przekonajmy się, jak długo trwa obowiązek alimentacyjny.
Do kiedy trzeba płacić alimenty?
Przyznanie przez sąd alimentów oznacza zobowiązanie do łożenia na utrzymanie dziecka bez określonego terminu, w którym świadczenie wygaśnie. Ich wysokość może ulegać zmianie na wniosek każdej z zainteresowanych stron, a decyzją sądu może on również zostać uchylony, jednak stanie się tak tylko w określonych okolicznościach. W grę wchodzi tu sytuacja, w której dziecko wejdzie w posiadanie znacznego majątku, co może nastąpić w wyniku otrzymania darowizny albo spadku. Alimenty zostaną też przez sąd uchylone, jeżeli dziecko osiągnie zdolność do samodzielnego utrzymywania się. Może to nastąpić nie tylko po osiągnięciu pełnoletniości, ale także po ukończeniu przez dziecko 15 roku życia, o ile podejmie ono pracę zarobkową. Trzeba jednak pamiętać, że pełnoletniość sama w sobie nie jest żadną cezurą – alimenty muszą być opłacane także później, jeżeli dziecko kontynuuje naukę albo nie ma możliwości znalezienia pracy – zarówno z uwagi na okoliczności zewnętrzne np. duże bezrobocie, jak i stan zdrowia. Alimenty można jednak uchylić, jeżeli w grę wchodzi uporczywe uchylanie się od podjęcia pracy mimo takiej możliwości.
Alimenty na dorosłe dziecko
Alimenty mogą być przyznane także na dorosłe dziecko, w przypadku, gdy popadnie ono w niedostatek, który sprawi, że nie będzie w stanie zaspakajać swoich podstawowych potrzeb materialnych. Oznacza to sytuację, gdy dziecko nie może kupić żywności, opłacić mieszkania, mediów czy zakupić leków. Takie okoliczności wymagają jednak przedstawienia sądowi odpowiednich dowodów.
