Kiedy można odbywać karę w systemie dozoru elektronicznego (tzw. bransoletka) ?

Zgodnie z Kodeksem karnym wykonawczym dozór elektroniczny (potocznie nazywany bransoletką) jest to kontrola zachowania skazanego przy użyciu środków technicznych. Niewątpliwie pomocnym w uzyskaniu zgody sądu penitencjarnego na odbywanie kary pozbawienia wolności w ten sposób będzie prawnik (radca prawny lub adwokat) specjalizujący się w sprawach karnych.

W systemie dozoru elektronicznego można kontrolować:
1) przebywanie przez skazanego w określonych dniach tygodnia i godzinach we wskazanym przez sąd albo komisję penitencjarną miejscu (dozór stacjonarny);
2) bieżące miejsce pobytu skazanego, niezależnie od tego, gdzie skazany przebywa (dozór mobilny);
3) zachowywanie przez skazanego określonej minimalnej odległości od osoby wskazanej przez sąd (dozór zbliżeniowy).

Karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego wykonuje się jako dozór stacjonarny. Środki karne i zabezpieczające w systemie dozoru elektronicznego wykonuje się jako dozór zbliżeniowy lub mobilny.

W sprawach związanych z udzieleniem zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego właściwy jest:
a) sąd penitencjarny, w którego okręgu skazany przebywa, albo
b) komisja penitencjarna działająca w zakładzie karnym, w którym skazany przebywa.

Z kolei w sprawach wykonywania dozoru zbliżeniowego i mobilnego właściwy jest sąd, w którego okręgu skazany ma miejsce stałego pobytu, a jeżeli skazany nie posiada takiego miejsca – sąd, w którego okręgu orzeczono środek karny lub zabezpieczający wykonywany w systemie dozoru elektronicznego.

Jeżeli skazany zamieszkuje wspólnie z inną osobą lub osobami pełnoletnimi, warunkiem rozpoczęcia dozoru stacjonarnego jest uprzednia pisemna zgoda tych osób złożona do sądu albo komisji penitencjarnej, obejmująca także umożliwienie podmiotowi dozorującemu przeprowadzanie czynności kontrolnych. Cofnięcie zgody po wydaniu postanowienia sądu albo decyzji komisji penitencjarnej o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego jest nieskuteczne.

Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1) wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy albo wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż 3 lata i któremu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego;

2) odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary;

3) skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;

4) osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę, o której mowa powyżej;

5) odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne (w szczególności liczbę oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi).

Skazanemu, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

System dozoru elektronicznego stosuje się także do skazanego, wobec którego orzeczono: a) zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub
b) karę pozbawienia wolności orzeczoną w warunkach, o których mowa w art. 37b kodeksu karnego lub w art. 87 § 2 kodeksu karnego (łączenie kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności).

W sprawach o udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny orzeka na wniosek:
1) skazanego
2) na wniosek jego obrońcy
3) prokuratora
4) sądowego kuratora zawodowego
5) dyrektora zakładu karnego.

Praktyka wskazuje, że warto skontaktować się z obrońcą (radcą prawnym lub adwokatem), ponieważ prawnik jako bardziej doświadczony będzie wiedział na jakie aspekty należy zwrócić szczególną uwagę w postępowaniu przed sądem.

Moja kancelaria świadczy usługi na każdym etapie postępowania karnego, w tym również w postępowaniu wykonawczym, w którym rozpoznawany jest wniosek o dozór elektroniczny (tzw. bransoletkę). Dane kontaktowe znajdują się w zakładce kontakt.